چقدر سخته که عشقت روبروت باشه

نتونی همصداش باشی

 چقدر سخته که یک دنیا بها باشی

نتونی که رها باشی

 چقدر سخته که بارونی بشی هرشب

نتونی آسمون باشی

 چقدر سخته که زندونی بمونی بی در ودیوار

نتونی همزبون باشی

چه بد بخته قناری که بخونه اما رویاش حس بیرونه

 چه بد بخته گلی که مونده تو گلدون غمش یک قطره بارونه

 چقدر سخته که چشمات رنگ غم باشه ولی ظاهر پر از خنده

 چقدر سخته که عشقت آسمون باشه ولی راحت بگن چنده ؟

چقدر سخته کلامت ساده پر پر شه نتونی ناجیش باشی

  چقدر سخته که رفتن راه اخر شه نتونی راهیش باشی

 چقدر سخته تو خونه ات عین مهمون شی

بپوسی خسته ویرون شی

 چقدر سخته دلت پر باشه ساکت شی

ولی  تو سینه داغون شی

 چقدر سخته که یک دنیا صدا باشی

ولی از صحنه ی خوندن جدا باشی

 چقدر سخته که نزدیک خدا باشی

ولی غرق ادا باشی

رضا صادقی

 

نوشته شده در یکشنبه 90/8/22ساعت 10:51 عصر توسط love نظرات ( ) |